I sluttspurten av fettveka

Dette har vore ei veke i fettet og flesket tegn. Alle har meint noko om tjukke, kvardagstjukke, feite, flesk, latskap,  sjukdom, genetikk og feilsitering -og på toppen av alt, overvekt blant hundar. Det er godt det er helg, seier eg berre.

Inga Marte Thorkildsen skriv og om fedmekampen på sin blogg i dag. Og ho trekk fram eit viktig poeng, sånn på tampen av veka (Nesten like viktig er det at ho i same innlegget syns at eg er eminent. Berre sånnn for å ha det påpeikt. Eminent altså):

Debatten, slik den har vært ført til nå, har bare som resultat at de tynne føler seg enda mer ovenpå, mens de tjukke føler seg enda mer som tapere. Imens kan Kari Jaquesson og andre slankeprofittører le hele veien til banken.

Slanking, trening og kosthald er ein millardindustri. Så tidleg som i 2004 vart det omsett for ein milliard i ymse diettar. Dette er seks år sidan, og talla har nok auka enormt sidan.

I debatten i går vart det det sagt at det ver lobba hardt for at fedme er ein sjukdom - fordi det er mykje pengar i legemiddelindustrien. Ein må balansere det synspunktet, med at det nok er mange andre som tener like mykje pengar på - at det ikkje er det.